Βρηκα το κουραγιο να σου γραψω ολα οσα θελω, ολα οσα δεν αντεχω να τα πω απο κοντα γιατι ξερω δεν θες να τα ακουσεις. Χθες στο τηλεφωνο ημουν πιο εγωιστρια απο ποτε. Οι οροι ηταν ψευτικοι. Δεν εχω αναγκη απο καμια τρυπα στην μυτη. Ουτε θελω να χασω κιλα, εφοσον ετσι σου αρεζα πιο πολυ. Αυτα που εχασα, φταιει που μου κοπηκε πολυ αποτομα η ορεξη και οταν βλεπω φαγητο θελω να κανω εμετο. Οσον αφορα το χωριο...ξερω γιατι νιωθεις ετσι οπως νιωθεις. Ειχε γινει εκεινη η μαλακια οταν σουρωσε η μαρια κ γω λιγακι ημουν χαλια. Εχεις δικιο, δεν ειναι και ο,τι καλυτερο να ξερεις πως εκει ειναι πολλα αγορια, καπνιζουν, πινουν...και γω δεν θα ηθελα να πηγενεις σε τετοια μερη. Γι'αυτο απο δω και περα στο χωριο δεν θα ξαναμεινω το βραδυ, θα πηγενω με τους γονεις μ μια φορα το μηνα απλα για να μη λενε πως ξεκοψα τελειως. Για τις φιλες τωρα...με στηριζουνε αλλα οχι οσο θα ηθελα εγω...ειναι σα να μη με πολυνοιαζονται τελευταια. Δεν θελω θα βγενω συχνα μαζι τους. Και με αυτες μια φορα στις 2 βδομαδες και αν. Εχω αλλες προτεραιοτητες στην ζωη μου.